κείμενο της πρωτοβουλίας έναντια στο μιλιταρισμό “Κανάιμα” (Χανιά) με αφορμή την κατάπλευση αεροπλανοφόρου στη βάση της Σούδας.
ΣΤΟΥ ΝΑΤΟ ΤΙΣ ΚΟΥΡΑΔΕΣ ΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΜΕΝΑΔΕΣ
Ένα από τα πιο προσφιλή «κολομπίτικα» θέματα των μεγαλύτερων σε ηλικία ντόπιων, είναι φυσικά το πέταγμα νατοϊκών στο ενετικό λιμάνι. Και είναι αλήθεια, πως κάποτε «γίνονταν πολλά σκηνικά». Και είναι επίσης αλήθεια ότι, κάποτε, στο Κολόμπο ήταν δακτυλοδεικτούμενοι οι ελάχιστοι επιχειρηματίες που δεχόντουσαν ξένους φαντάρους στα μαγαζιά τους – και, μάλιστα, τα μαγαζιά τους χαρακτηρίζονταν με τον άκρως απαξιωτικό όρο «μπουρδέλα», ακριβώς λόγο αυτής της στάσης των ιδιοκτητών τους.
Από κείνο το «κάποτε» μέχρι σήμερα φαίνεται να έχουν περάσει αιώνες, αν κρίνουμε από την εικόνα της πόλης αυτές τις μέρες. Και η εικόνα αυτή είναι με 2 λόγια η εξής: σχεδόν πλήρης αποδοχή ως κάτι το κανονικό, αν όχι θεμιτό, να ξεχαρμανιάζουν εδώ πέρα οι μισθοφόροι της πιο παραγωγικής μηχανής πολέμου στον πλανήτη. Και μιλάμε για αποδοχή, διότι, όπως και να το κάνουμε, η όποια γκρίνια πλανάται στον δημόσιο λόγο αυτές τις μέρες, είναι απλώς γκρίνια, η οποία πιθανότατα να εξέλιπε και τελείως αν με κάποιο μαγικό τρόπο οι γλεντοκόποι μισθοφόροι δεν έδιναν καμία “αφορμή”.
Βεβαίως, αυτή η στάση της τοπικής κοινωνίας σε κάθε “επίσκεψη” των στρατιωτικών συμμάχων του ελληνικού κράτους, συνάδει με το πικρό γεγονός ότι εδώ και χρόνια φαίνεται πως έχει ξεχάσει ότι λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα «δημοκρατικά Χανιά μας» υπάρχει η μεγαλύτερη -πλέον- αμερικάνικη/νατοϊκή στρατιωτική βάση της Μεσογείου. Το πάλαι ποτέ μεγαλειώδες αντιβασικό κίνημα έχει εξανεμιστεί, και οι «Βάσεις» δεν αποτελούν θέμα παραμικρής συζήτησης – πόσο μάλλον ενόχλησης – στην χανιώτικη καθημερινότητα. Ούτε το καθαυτό γεγονός μιας κολοσσιαίας στρατιωτικοποιημένης ζώνης δίπλα μας που ξερνάει θάνατο, πόνο και προσφυγιά σε τρεις ηπείρους, ούτε οι περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις, ούτε η προφανέστατη σύνδεσή τους με την δημόσια υγεία (τεράστια ποσοστά καρκίνων στο νομό και ειδικά στο Ακρωτήρι).
Αντιθέτως, θέμα μέγα στη δημόσια σφαίρα συνιστούν τα άμεσα θύματα των πολέμων στους οποίους συμμετέχουν επί χρήμασι τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα: η προσφυγιά και η μετανάστευση. Αυτοί που χθες έσκουζαν εναντίον των προσφύγων και σήμερα κωλογλείφουν τους μισθοφόρους, η ευγενή δηλ κάστα των επιχειρηματιών του τουρισμού, θέλησαν να μας πείσουν ότι πάνω από όλα στη ζωή μας είναι να πάνε καλά οι επιχειρήσεις τους. Και ως εκ τούτου, το ποιος είναι επιθυμητός για την τοπική κοινωνία περνάει μέσα από τις κλίνες και τις αφίξεις τους.
Ας είναι αυτή η πρόσκαιρη αλλά σταθερά επαναλαμβανόμενη εικόνα της πόλης μια αφορμή για να αρχίσουμε να ξαναλέμε μεταξύ μας τα αυτονόητα. Πρώτα απ’ όλα, η εικόνα αυτή είναι αισχρή και ντροπιαστική για όλη την χανιώτικη κοινωνία. Κι αν δεν θέλουμε εμείς να το δούμε αυτό κατάματα, να είμαστε σίγουροι ότι το βλέπουν έτσι όλοι οι άλλοι. Η αντιστροφή αυτής της εικόνας επαφίεται μονάχα στην κοινωνία, σε μας τους ίδιους δηλ. Κι αυτό διότι το ελληνικό κράτος, οι αρχές και οι οικονομικοπολιτικές ελίτ που το διαχειρίζονται, θέλουν εδώ τις Βάσεις, στον ίδιο βαθμό που έχουν ανάγκη και τον εθνικό στρατό. Η ύπαρξη και μόνο εθνικών στρατών κάνει την ένταξή τους στην τάδε συμμαχία και την πολεμική τους αντιπαράθεση με μια άλλη, εντελώς εύλογη και απαραίτητη συνθήκη. Η αντίθεσή μας οφείλει να είναι πρώτα και κύρια με τους ντόπιους στρατοκράτες και τα αφεντικά τους, οι οποίοι είναι το ίδιο σιχαμένοι όσο και οι σύμμαχοί τους.
Κανάιμα – Αντιμιλιταριστική συνέλευση
ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΝΑΥΤΑΚΙΑ ΤΑ ΖΟΥΜΠΟΥΡΛΟΥΔΙΚΑ!!!
Φίλε Χανιώτη – φίλη Χανιώτισσα,
Το συμμαχικό σου καθήκον σε καλεί! Το μεγάλο αμερικανικό έθνος έστειλε τα παιδιά του να βομβαρδίσουν στη Μέση Ανατολή, και έλαχε σε μας να τους φιλοξενήσουμε για λίγο στην όμορφη πόλη μας. Όπως θα ξέρεις, η παρουσία τους εδώ δεν είναι κάτι το επιβεβλημένο, αλλά εντάσσεται στις θερμές συμμαχικές σχέσεις που με ελεύθερη βούληση και τιμή ως κράτος έχουμε συνάψει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, με την μεγάλη αυτή χώρα του Ντόναλντ Τραμπ, του Ντόναλντ Ντακ και του ΜακΝτόναλντ.
Οι φίλοι μας αμερικανοί στρατιωτικοί, δεν είναι τίποτα φαντάροι που κάνουν τη θητεία τους, αλλά με γενναιότητα και αυταπάρνηση κατατάχθηκαν στο μισθοφορικό Ναυτικό των ΗΠΑ, για να υπερασπίσουν τα ιερά και τα όσια της καπιταλιστικής Δύσης, απέναντι σε άλλους καπιταλισμούς που μας εχθρεύονται (λχ τον ρωσικό). Το ελάχιστο που μπορούμε εμείς ως σύμμαχοι τους να κάνουμε, είναι να τους ευχαριστήσουμε όπως μπορούμε τις λίγες μέρες που θα περάσουν στα μέρη μας, έτσι ώστε με γεμάτες τις μπαταρίες να πάνε να βομβαρδίσουν στα εφτά καλά του θεού.
Τον τελευταίο καιρό, έχουμε γίνει μάρτυρες των καρπών της ένδοξης πολεμικής τους προσπάθειας. Κακομοίρηδες πρόσφυγες, χωρίς μισό δολάριο στις τσέπες, έρχονται στη χώρα μας για άσυλο και αηδίες. Όχι! Συγκρίνετέ τους μόνο, με τα γελαστά πρόσωπα των χαροκόπων γιάνκηδων, που με ευγένεια και σεβασμό περιδιαβαίνουν τα σοκάκια μας, και βγάλτε τα συμπεράσματά σας! Ευτυχώς για την πόλη μας, η ευγενής συντεχνία των ξενοδόχων και λοιπών επιχειρηματιών του τουρισμού, έσπευσαν να βγάλουν την χανιώτικη κοινωνία από το σκόπελο των ανώφελων ανθρωπισμών. Οι νατοϊκοί σύμμαχοί μας, είναι πρόθυμοι να σας ανταμείψουν για κάθε υπηρεσία σας, και αυτή η έμπρακτη ανταπόδοση δεν συγκρίνεται με κανενός είδους «αλληλεγγύη»!
Φίλη Χανιώτισσα – Φίλε Χανιώτη,
Μην ξεχνάς ότι μερικά χιλιόμετρα από το κέντρο των Χανίων είναι η Αμερικανική και Νατοϊκή Βάση. Θα μπορούσαν όλοι αυτοί οι ηρωικοί πολεμιστές να είχαν κλειστεί εκεί και να χαλάρωναν τσάμπα. Παρόλα αυτά, δείχνουν τη καλή διάθεση να ξεχαρμανιάσουν ανάμεσά μας. Ας πάρουμε το παράδειγμα των τοπικών αρχών, κι ας καλοδεχτούμε τους συμμάχους μας όπως τους αξίζει, με χαμόγελα και τεμενάδες, σαν να υποδεχόμασταν έναν αγαπημένο φίλο – που του χρωστάμε κιόλας, και δεν μας χρωστάει!