english/ελληνικά:
We were called to perform our military service in a time of crisis and intense social and economic contention. It had been a long time since we had taken a stand with our contribution to building up social resistance in every neighborhood, workplace and against any attempt to subjugate young people and subordinate social groups . While the extreme right-wing rhetoric is noticeably on the rise, today it is necessary for us all to keep our dignity alive and strengthen, with our discourse and practice, the fight against any form of power, in every facet of our lives.
So, when we too received our call-up papers, we couldn’t do anything else but refuse to enlist. The reason for our practical stand against the army and militarism is clear: the army constitutes one of the principal weapons of the ruling classes to perpetuate the reproduction of their power. Besides being a tool for the capital expansion abroad, it is also the main tool of the ruling classes in the interior, a tool to ensure the smooth exploitation of the subordinate. We refuse to be the “guarantor” of the Greek capital’s expansion (and let them try to describe this process with attractive terms such as “investment”, “Exclusive Economic Zone delimitation” etc.) but we also refuse to turn into potential suppressors of the exploited, ie of our own selves.
So, when we too received our call-up papers, we couldn’t do anything else but refuse to enlist. The reason for our practical stand against the army and militarism is clear: the army constitutes one of the principal weapons of the ruling classes to perpetuate the reproduction of their power. Besides being a tool for the capital expansion abroad, it is also the main tool of the ruling classes in the interior, a tool to ensure the smooth exploitation of the subordinate. We refuse to be the “guarantor” of the Greek capital’s expansion (and let them try to describe this process with attractive terms such as “investment”, “Exclusive Economic Zone delimitation” etc.) but we also refuse to turn into potential suppressors of the exploited, ie of our own selves.
So, when we too received our call-up papers, we couldn’t do anything else but refuse to enlist. The reason for our practical stand against the army and militarism is clear: the army constitutes one of the principal weapons of the ruling classes to perpetuate the reproduction of their power. Besides being a tool for the capital expansion abroad, it is also the main tool of the ruling classes in the interior, a tool to ensure the smooth exploitation of the subordinate. We refuse to be the “guarantor” of the Greek capital’s expansion (and let them try to describe this process with attractive terms such as “investment”, “Exclusive Economic Zone delimitation” etc.) but we also refuse to turn into potential suppressors of the exploited, ie of our own selves.
The choice of total objection is anything but random. Our goal is not to avoid military service (there were many alternative ‘side-door’ means to do that) but to create the conditions for an unyielding, mass movement against the state and its mechanisms, breaking the silence the society keeps. With this choice we do not only turn against the army itself, but also against the militarization of our everyday life, bringing forward our own vision, that of solidarity, internationalism, dignity and social emancipation.
Angelos D. – Sotiris K. – Stefanos N.
Ioannina-Thessaloniki-Athens //September 2012
______________________________
Κληθήκαμε να υπηρετήσουμε στο στρατό σε μία περίοδο κρίσης και έντονων κοινωνικών και οικονομικών αντιθέσεων. Από καιρό είχαμε πάρει θέση με τη συμβολή μας στην ανάπτυξη των κοινωνικών αντιστάσεων σε κάθε γειτονιά, χώρο εργασίας και απέναντι σε κάθε προσπάθεια υποταγής της νεολαίας και τον υποτελών κοινωνικών ομάδων. Όμως, σήμερα, όταν παράλληλα παρατηρείται άνοδος της ακροδεξιάς ρητορικής, είναι αναγκαίο όλοι μας να διατηρήσουμε ζωντανή την αξιοπρέπειά μας και να ενισχύσουμε, με την πρακτική και το λόγο μας, τον αγώνα απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Όταν ήρθε, λοιπόν, και σε εμάς το χαρτί της κατάταξης στο στρατό, δεν μπορούσαμε παρά να αρνηθούμε να καταταγούμε. Ο λόγος της έμπρακτης τοποθέτησης μας απέναντι στο στρατό και τον μιλιταρισμό είναι σαφής. Ο στρατός αποτελεί ένα από τα κύρια όργανα των κυρίαρχων για να διαιωνίζουν την αναπαραγωγή της εξουσίας τους. Εκτός από εργαλείο επέκτασης του κεφαλαίου στο εξωτερικό αποτελεί και το κύριο εργαλείο των κυρίαρχων τάξεων στο εσωτερικό, προκειμένου να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη εκμετάλλευση των υποτελών. Αρνούμαστε να αποτελέσουμε τον «εγγυητή» του ελληνικού κεφαλαίου στην επέκτασή του (κι ας προσπαθούν να περιγράψουν αυτή τη διαδικασία με ελκυστικούς όρους όπως «επενδύσεις», «οριοθέτηση ΑΟΖ» κτλ.) αλλά και να μετατραπούμε σε εν δυνάμει καταστολείς των εκμεταλλευόμενων, δηλαδή του ίδιου μας του εαυτού.
Η υποχρεωτική κατάταξη, ειδικά σήμερα που το κράτος επιστρατεύει τη ρητορική περί εσωτερικών εχθρών και μετατρέπεται σε κράτος έκτακτης ανάγκης, εντείνει τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των εκμεταλλευόμενων όλου του κόσμου και μολύνει το κοινωνικό σώμα με τις ιδέες του εθνικισμού, ρατσισμού, σεξισμού, του ατομικισμού και της τυφλής υπακοής. Η δικιά μας θέση ωστόσο, στον κοινωνικό ανταγωνισμό βρίσκεται στη μεριά των εκμεταλλευόμενων, αυτών που παράγουν τον πλούτο αυτού του κόσμου και όχι στη μεριά των κυρίαρχων. Συνεπώς, η άρνηση να υπηρετήσουμε αυτό το θεσμό είναι αξιακή μας τοποθέτηση, καθώς ο στρατός παράγει τη βαρβαρότητα και την κτηνωδία του πολέμου και συντηρεί τις υφιστάμενες κοινωνικές σχέσεις σε βάρος του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας.
Συγχρόνως, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, όταν ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας οδηγούνται στην εξαθλίωση, θεωρούμε προκλητικές τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι οποίες αποδεικνύουν τον πρωτεύοντα ρόλο του στρατού στη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και την καταστολή κάθε απόπειρας των εκμεταλλευόμενων για μια άλλη δικαιότερη κοινωνία. Από την πλευρά μας, το σαμποτάρισμα της «μιλιταριστικής μηχανής» αποτελεί σαφή ταξική-διεθνιστική επιλογή αλλά και υπεράσπιση των ιδεών της ειρήνης, ελευθερίας και της ισότητας μεταξύ των λαών.
Η επιλογή της ολικής άρνησης είναι κάθε άλλο παρά τυχαία. Στόχος μας δεν είναι να αποφύγουμε να πάμε στο στρατό (άλλωστε υπήρχαν πολλοί πλάγιοι τρόποι για να το κάνουμε αυτό) αλλά να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα μαζικό ανυποχώρητο κίνημα απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς του σπάζοντας τη σιωπή τις κοινωνίας. Με αυτή μας την επιλογή δε στρεφόμαστε μόνο απέναντι στον ίδιο τον στρατό, αλλά και στη στρατιωτικοποίηση της καθημερινής μας ζωής, αναδεικνύοντας μαχητικά το δικό μας πρόταγμα, αυτό της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, τις αξιοπρέπειας και της κοινωνικής χειραφέτησης.
Άγγελος Δ. – Σωτήρης Κ. – Στέφανος Ν.
Γιάννινα-Θεσσαλονίκη-Αθήνα // Σεπτέμβρης 2012
