ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΘΩΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΕΜΑΣ
Ο Γεράσιμος Κορωναίος καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Ιωαννίνων σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών, με 3ετή αναστολή. Ποινή εφέσιμη και εξαγοράσιμη προς 10ευρώ για κάθε μέρα. Φυσικά, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.
Η υπόθεση του Γ. Κορωναίου ήταν η πρώτη ανάλογη που δίκαζε το Στρατοδικείο Ιωαννίνων, για αυτό και τα αστυνομικά μέτρα έφτασαν σε θυσθεώρητα ύψη. Ήδη από την προηγούμενη μέρα είχε δημιουργηθεί κλίμα τρομοκράτησης των φαντάρων που υπηρετούν στα κτίρια των υπηρεσιών της 8ης Μεραρχίας, τα οποία στεγάζονται στο κέντρο της πόλης, με διαδιδόμενες φήμες για επίθεση αναρχικών προς τους απλούς φαντάρους και συνακόλουθες εντολές για επιφυλακή. Το πρωί της δίκης σκυλιά της αστυνομίας σκάλισαν όλο το κτίριο του Στρατοδικείου για τυχόν ύπαρξη εκρηκτικών μηχανισμών. Πάνω από 100 κρανοφόροι των ΜΑΤ είχαν παραταχθεί εμπρός και πέριξ του Στρατοδικείου, ενώ κάποιοι εξ’ αυτών είχαν στρατοπεδεύσει μέσα στον περίβολο της 8ης Μεραρχίας. Μέσα στην αίθουσα υπήρχε διμοιρία ΟΠΚΕ με τις ασπίδες και τα κράνη να περιμένουν στον προθάλαμο της αίθουσας. Φυσικά δε θα μπορούσε να λήψει το ασφαλιτομάνι. Πάνω από 10 ασφαλίτες βρισκόταν εντός της αίθουσας. Από την πλευρά μας, οι αλληλέγγυοι ξεπερνούσαν τα 100 άτομα, με στιγμές να αγγίζουν τους 120. Οι αλληλέγγυοι κατεύθασαν με πορεία στο Στρατοδικείο. Δυστυχώς μόνο περίπου 35 κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη δίκη, αφού εξ’ αρχής ο επικεφαλής των ΜΑΤ δήλωνε πως μόνο 10 άτομα δικαιούνται να εισέλθουν.
Η δίκη, διάρκειας περίπου 4,5 ωρών, ξεκίνησε με ένα αίτημα και μια ένσταση. Το αίτημα αφορούσε στην απρόσκοπτη προσέλευση του κόσμου, για χάρη της διασφάλισης της δημοσιότητας και η ένσταση αφορούσε στην αναρμοδιότητα του δικαστηρίου να δικάσει έναν μη στρατιωτικό. Το αίτημα έγινε δεκτό ενώ η ένσταση όχι. Οι 3 μάρτυρες υπεράσπισης ανέπτυξαν το πολιτικό τους σκεπτικό σχετικά με την επιλογή Κορωναίου, κάνοντας εκτενή αναφορά σε θέματα όπως: η δομή, η ιδεολογία και οι λειτουργίες του στρατού, η ταξική θέση του προλετάριου Κορωναίου, η λειτουργία του στρατού ως προστάτη των οικονομικών συμφερόντων της αστικής τάξης και ως επικυρωτή της ταξικής κυριαρχίας των αφεντικών, η ιστορικότητα των αρνήσεων του στρατού (λιποταξίες – ανυποταξίες), το πρόταγμα της Ολικής Άρνησης Στράτευσης, η κατάρριψη των επιχειρημάτων περί ειρηνόφιλου, μη επεκτατικού, που πάντα φυλάει τα σύνορα ελληνικού στρατού, οι θηριωδίες και οι επεμβάσεις στην πολιτική ζωή του ελληνικού στρατού, η κοσμοαντίληψη και συνείδηση του Κορωναίου ως αναρχικού, η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, η νομική (διώξεις, φυλακίσεις, απεργίες πείνας) και οικονομική (διοικητικό πρόστιμο 6.000ευρώ για την ανυποταξία) καταστολή, η πολύχρονη συμμετοχή του σε πολιτικούς-εργατικούς-κοινωνικούς αγώνας. Ακολούθησε η απολογία Κορωναίου, που έκλεισε με χειροκροτήματα. Υπέροχες στιγμές της δίκης, ήταν αυτές που η αίθουσα κατακλυζότανε ταυτόχρονα από τα αντιμιλιταριστικά συνθήματα των έξω και από την πολεμική των μαρτύρων και του κατηγορουμένου ενάντια στους στρατοκράτες.
Όλες οι μαρτυρίες κατέτειναν στο εξής: μια οποιαδήποτε στράτευση του Κορωναίου ή μια ένταξή του στον στρατιωτικό σχεδιασμό του υπουργείου Αμύνης υπό τη μορφή εναλλακτικής θητείας, θα αποτελούσε για αυτόν σαφή προδοσία των αναρχικών του πεποιθήσεων και των αγώνων που προκύπτουν από την ταξική του θέση. Δεν έγινε καμιά επίκληση στα δημοκρατικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς για τον Κορωναίο κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να σταθεί σε αυτό το σύστημα, από τη στιγμή που έχει αφαιρεθεί το πρωταρχικό δικαίωμα στην ελευθερία.
Από την πλευρά της η έδρα άφησε να ακουστούν όλα τα επιχειρήματα, προσπαθώντας να ενδυθεί το δημοκρατικό της προσωπείο. Πολλές φορές μπήκε στον πειρασμό μιας φιλοσοφικής και κοινωνιολογικής κουβέντας, ενώ άλλες τόσες ξεκαθάριζε πως κάθε άποψη είναι σεβαστή και πως όλα όσα λέγονται περιγράφουν στιγμές του ελληνικού στρατού που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Διαρκώς σχετικοποιούσε την επιχειρηματολογία καταπιανόμενη με τα λιγότερο από τα αιχμηρά επιχειρήματα. Εξέφρασε μάλιστα την ευχή της να μπορούσαν να λυθούν τα προβλήματα δίχως βία… Επαναλαμβανόμενο ήταν το ερώτημα της έδρας σχετικά με την άρνηση του Κορωναίου να αναλάβει και εναλλακτική θητεία. Αλλά κάθε φορά η απάντηση ήταν ξεκάθαρη. Μάλιστα ο τρίτος μάρτυρας στιλίτευσε το φιλελεύθερο προφίλ της έδρας, λέγοντας ότι «προσπαθείτε να φτιάξετε μια ευχάριστη εικόνα, αλλά στο τέλος θα το ρίξετε το 18μηνο». Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η φράση που μουρμούρισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου καθώς ο Κορωναίος αναφέρθηκε στην Αίγυπτο. Στο ρητορικό ερώτημα του Κορωναίου «ποιος μου εγγυάται ότι ο στρατός δε θα αναλάβει τα ηνία σε μια κοινωνική εξέγερση για να σώσει το σύστημα;», ο πρόεδρος ξεστόμισε «πολύ πιθανό να γίνει και αυτό».
Η ποινή των 6 μηνών πρωτόδικα μόνο ως θετική μπορεί να εκληφθεί, από τη στιγμή που η ποινή του ολικού αρνητή Ε. Μιχαλόπουλου, πριν 2 χρόνια, ήταν 8 μήνες πρωτόδικα. Το πιο θετικό από όλα όμως είναι η πανελλαδική κινητοποίηση συντρόφων και συντροφισσών από όλες σχεδόν τις πόλεις της επικράτειας, για την ανάδειξη του θέματος. Αυτό το στοιχείο είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε.
Η υπόθεση Κορωναίου να αποτελέσει τον επιταχυντή για την εξέλιξη των διεργασιών εντός του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, για μεγαλύτερη παραγωγή αντιμιλιταριστικού λόγου και δράσεων, περισσότερης εναντίωσης στο θεσμού του στρατού και ακόμα μαζικότερη παραγωγή δηλώσεων ολικής άρνησης στράτευσης (είτε ατομικών, είτε συλλογικών).
Είμαστε εργάτες δεν πάμε στο στρατό, δεν υπηρετούμε τον ταξικό εχθρό!
(σύνθημα της συγκέντρωσης)
